Ο Άη-Γιάννης στις Αργυράδες

όταν βρεθείς εκεί ψηλά, αφήνεις τη ψυχή και το νου να φύγουν, να ταξιδέψουν στην απεραντοσύνη του γαλάζιου της Αδριατικής από τη μια και στο πράσινο της ελιάς, του κυπαρισσιού και τη μυρωδιά των λουλουδιών που μαζί με το πολύχρωμο κόσμο τους και το γαλάζιο του Ιονίου από την άλλη πλευρά, μαγεύει κι απελευθερώνει ο,τι πιο όμορφο και γλυκό υπάρχει στη ψυχή του ανθρώπου. Το ηλιοβασίλεμα από κει είναι ένα ποίημα και η ζωηράδα των πορφυρογέννητων νερών , ο ατέλειωτος ορίζοντας που ενώνει τον ουρανό με τη θάλασσα, στέλνει αλλού ζωή, πνοή, όνειρα... Όμως κι η ανατολή πάνω κει... ηδονίζει κάθε απαιτητικό και καλόπιστο περιηγητή. Είναι ένα πανέμορφο ξεκίνημα για τον παράδεισο... σε ένα πέπλο υφαίνεται ο ήλιος που ξυπνά τη βόλτα του στο πάνω κόσμο... μαζί με θάλασσα που ιριδίζει, λάμπει, χαμογελά... μαζί με σπιτάκια όμορφα λουλουδιασμένα, κυπαρίσσια μυρωδάτα, αστέρια που χάνονται από το φως.... Αργυράδες.........